Φόρουμ
Καλησπέρα σας,
Εδώ και λίγες μέρες τυχαία σας βρήκα στο YouTupe. Σας παρακολούθησα και αγόρασα τα βιβλία σας!
Μπορώ να πω εντυπωσιάστηκα απο τα γραφόμενα σας. Πολλά συγχαρητήρια!!
H δική μου ιστορία ζωής πάει κάπως έτσι:
Είμαι 48ετών με ένα αποτυχημένο γάμο όπου απέκτησα ένα υπέροχο γιό 19χρ σήμερα, και μια δυστυχώς αποτυχημένη σχέση ενός πολύ μεγάλου εφηβικού έρωτα που επανήλθε πολύ τυχαία στη ζωή μου μετά το διαζύγιο μου, όπου και διήρκησε 17χρ σχεδόν, (με πάρα πολύ όμορφες θύμησες, αλλά και αμέτρητους καβγάδες λόγω της μητέρας του περισσότερο, γιαυτό και τόσα χρόνια ο καθένας ζούσε στο σπίτι του....) απο την οποία σχέση χώρισα πριν 3χρ.
Αν και υπάρχει μια επικοινωνία όχι καθημερινή (φιλική - νευρική) διότι ο άνθρωπος αρρώστησε σοβαρά με καρκίνο δυστυχώς πριν 2χρ (1χρ μετά το χωρισμό μας).
Προσπάθησα να είμαι δίπλα του όταν το έμαθα, να του συμπαρασταθώ αλλά πάλι "μου απαγορευέται η είσοδος". Γι'αυτό προτήμησα να απομακρυνθώ γιατί μόνο κακό έκανα σε μένα στη τελική.
Κατά τη διάρκεια αυτών των 3χρ έτυχε να γνωρίσω 2 ανθρώπους αρκετά αξιόλογους αλλά αν δεν νοιώσω αυτό το "κάτι" μέσα μου δεν μου βγαίνει!
Μπορώ να πω δύσκολα προσεγγίζομαι σαν γυναίκα και ακόμα πιο δύσκολα δύνομαι.
Δεν το έχω με τα φλέρτ!! Δεν μου βγαίνει, πώς να το εξηγήσω δεν ξέρω.....
Εν πάση περιπτώσει είπα να αφήσω πίσω όλα όσα με πλήγωσαν και να πάω να γραφτώ σε μια σχολή χορού Latin απλά για να αλλάξει η διάθεση μου.... και όντως τα κατάφερα.
Εκεί γνώρισα έναν άνθρωπο ο οποίος με προσέγγισε με απίστευτη ευγένεια, πολύ προσεκτικά και με πολύ όμορφο τρόπο. Κι αυτό με κέρδισε!!
Για να μην πολυλογώ, νιώσαμε πράγματα ο ένας για τον άλλο που δεν πιστεύαμε ότι θα αισθανθούμε τόσο σύντομα. Αυτό όμως δυστυχώς κράτησε μόλις 1 μήνα. 1 μήνας πολύ ξεχωριστός με πολύ γερές βάσεις... έτσι φαινόταν τουλάχιστον....
Στο μήνα κάτι πολύ σοβαρό συνέβη με ένα απο τα παιδιά του (23χρ) (εχει 3 παιδια 27, 25, 23 χρ) και με ενημέρωσε ότι ήθελε να χωρίσουμε γιατί δεν θέλει να με στεναχωρεί διότι πρέπει να χειριστεί αυτό το σοβαρό θέμα.
Έπαθα εν μέρη σοκ πληγώθηκα αλλά το δέχτηκα.... όντας σοβαρή η κατάσταση με το παιδί του. Δεν θύμωσα.... απλά πληγώθηκα και πάλι....
Δεν ενόχλησα, δεν θύμωσα, δεν πίεσα, δεν κράτησα κακία. Άλλωστε αυτά τα θεωρώ υποτίμηση του ίδιου μου του εαυτού. Αν δεν με θέλει κάποιος δίπλα του στα δύσκολα, στα εύκολα όλοι μέσα είναι... τι να το κάνω....
Με τον άνθρωπο αυτό αναγκαστηκά όμως έχουμε επαφή λόγω της σχολής χορού και βλέπω ότι κάθε φορά αναστατώνετε που με βλέπει... κι εγώ το ίδιο. Φτάσαμε κι ερωτευτήκαμε!! ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!
Πριν 15μερες μου ζήτησε να είμαστε "φίλοι" - "ερωτα-σεξ", αλλά χωρίς δεσμό!!
....και ήταν εκεί που ήρθατε μπροστά μου και αγόρασα τα βιβλία σας!! (Είπα να διαβάσω πρώτα "Το μυστικό της επανασύνδεσης".)
Η απάντηση μου προς αυτόν, στο θέμα "φιλία - σεξ" είναι ΟΧΙ!
Εγώ τέτοιου είδους "φιλίες" δεν....
Η απάντηση του "Με πιέζεις"!!
Πιέζω επειδή θέλω δεσμό και όχι "φιλία-σεξ"????
Εν το μεταξύ κρατάω μια φιλική στάση απέναντι του λόγω σχολής και λόγω κοινών φίλων. Είναι πολύ εμφανές ότι θέλει να είμαι στη ζωή του γιατί επικοινωνεί σχεδόν καθημερινά μαζί μου απο μόνος του με διάφορες δικαιολογίες, μου ζήτησε και 2 φορές να έρθει στο σπίτι αλλά η απάντηση μου ήταν ευγενική αλλά αρνητική.
Αυτό που δεν μπορώ να τηρήσω είναι το 30μέρες αποχή λόγο σχολής.
Αυτός μου λέει σαν να τον σπρόχνω να πάει αλλού. Θέλει να είμαστε μαζί αλλά όχι σε δεσμό διότι δεν θέλει να μου υποσχεθεί ξανά πράγματα και να μην τηρήσει τις υποσχέσεις του και να με ξαναπληγώσει. Φοβάται τη δέσμευση και δεν εμπιστεύεται κανένα μου είπε.
....μπερδεύτηκα.... τελικά αυτός ο άνθρωπος με κοροιδεύει, με θέλει, δεν με θέλει, φοβάτε τη δέσμευση, ή όντως πανικοβλήθηκε με το θέμα του παιδιού του???
Τι να πρωτοσκεφτώ???
Πως να χειριστώ το όλο θέμα?
Ευχαριστώ για το χρόνο σας!
Φιλικά Χριστίνα
Εδώ και λίγες μέρες τυχαία σας βρήκα στο YouTupe. Σας παρακολούθησα και αγόρασα τα βιβλία σας!
Μπορώ να πω εντυπωσιάστηκα απο τα γραφόμενα σας. Πολλά συγχαρητήρια!!
H δική μου ιστορία ζωής πάει κάπως έτσι:
Είμαι 48ετών με ένα αποτυχημένο γάμο όπου απέκτησα ένα υπέροχο γιό 19χρ σήμερα, και μια δυστυχώς αποτυχημένη σχέση ενός πολύ μεγάλου εφηβικού έρωτα που επανήλθε πολύ τυχαία στη ζωή μου μετά το διαζύγιο μου, όπου και διήρκησε 17χρ σχεδόν, (με πάρα πολύ όμορφες θύμησες, αλλά και αμέτρητους καβγάδες λόγω της μητέρας του περισσότερο, γιαυτό και τόσα χρόνια ο καθένας ζούσε στο σπίτι του....) απο την οποία σχέση χώρισα πριν 3χρ.
Αν και υπάρχει μια επικοινωνία όχι καθημερινή (φιλική - νευρική) διότι ο άνθρωπος αρρώστησε σοβαρά με καρκίνο δυστυχώς πριν 2χρ (1χρ μετά το χωρισμό μας).
Προσπάθησα να είμαι δίπλα του όταν το έμαθα, να του συμπαρασταθώ αλλά πάλι "μου απαγορευέται η είσοδος". Γι'αυτό προτήμησα να απομακρυνθώ γιατί μόνο κακό έκανα σε μένα στη τελική.
Κατά τη διάρκεια αυτών των 3χρ έτυχε να γνωρίσω 2 ανθρώπους αρκετά αξιόλογους αλλά αν δεν νοιώσω αυτό το "κάτι" μέσα μου δεν μου βγαίνει!
Μπορώ να πω δύσκολα προσεγγίζομαι σαν γυναίκα και ακόμα πιο δύσκολα δύνομαι.
Δεν το έχω με τα φλέρτ!! Δεν μου βγαίνει, πώς να το εξηγήσω δεν ξέρω.....
Εν πάση περιπτώσει είπα να αφήσω πίσω όλα όσα με πλήγωσαν και να πάω να γραφτώ σε μια σχολή χορού Latin απλά για να αλλάξει η διάθεση μου.... και όντως τα κατάφερα.
Εκεί γνώρισα έναν άνθρωπο ο οποίος με προσέγγισε με απίστευτη ευγένεια, πολύ προσεκτικά και με πολύ όμορφο τρόπο. Κι αυτό με κέρδισε!!
Για να μην πολυλογώ, νιώσαμε πράγματα ο ένας για τον άλλο που δεν πιστεύαμε ότι θα αισθανθούμε τόσο σύντομα. Αυτό όμως δυστυχώς κράτησε μόλις 1 μήνα. 1 μήνας πολύ ξεχωριστός με πολύ γερές βάσεις... έτσι φαινόταν τουλάχιστον....
Στο μήνα κάτι πολύ σοβαρό συνέβη με ένα απο τα παιδιά του (23χρ) (εχει 3 παιδια 27, 25, 23 χρ) και με ενημέρωσε ότι ήθελε να χωρίσουμε γιατί δεν θέλει να με στεναχωρεί διότι πρέπει να χειριστεί αυτό το σοβαρό θέμα.
Έπαθα εν μέρη σοκ πληγώθηκα αλλά το δέχτηκα.... όντας σοβαρή η κατάσταση με το παιδί του. Δεν θύμωσα.... απλά πληγώθηκα και πάλι....
Δεν ενόχλησα, δεν θύμωσα, δεν πίεσα, δεν κράτησα κακία. Άλλωστε αυτά τα θεωρώ υποτίμηση του ίδιου μου του εαυτού. Αν δεν με θέλει κάποιος δίπλα του στα δύσκολα, στα εύκολα όλοι μέσα είναι... τι να το κάνω....
Με τον άνθρωπο αυτό αναγκαστηκά όμως έχουμε επαφή λόγω της σχολής χορού και βλέπω ότι κάθε φορά αναστατώνετε που με βλέπει... κι εγώ το ίδιο. Φτάσαμε κι ερωτευτήκαμε!! ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!
Πριν 15μερες μου ζήτησε να είμαστε "φίλοι" - "ερωτα-σεξ", αλλά χωρίς δεσμό!!
....και ήταν εκεί που ήρθατε μπροστά μου και αγόρασα τα βιβλία σας!! (Είπα να διαβάσω πρώτα "Το μυστικό της επανασύνδεσης".)
Η απάντηση μου προς αυτόν, στο θέμα "φιλία - σεξ" είναι ΟΧΙ!
Εγώ τέτοιου είδους "φιλίες" δεν....
Η απάντηση του "Με πιέζεις"!!
Πιέζω επειδή θέλω δεσμό και όχι "φιλία-σεξ"????
Εν το μεταξύ κρατάω μια φιλική στάση απέναντι του λόγω σχολής και λόγω κοινών φίλων. Είναι πολύ εμφανές ότι θέλει να είμαι στη ζωή του γιατί επικοινωνεί σχεδόν καθημερινά μαζί μου απο μόνος του με διάφορες δικαιολογίες, μου ζήτησε και 2 φορές να έρθει στο σπίτι αλλά η απάντηση μου ήταν ευγενική αλλά αρνητική.
Αυτό που δεν μπορώ να τηρήσω είναι το 30μέρες αποχή λόγο σχολής.
Αυτός μου λέει σαν να τον σπρόχνω να πάει αλλού. Θέλει να είμαστε μαζί αλλά όχι σε δεσμό διότι δεν θέλει να μου υποσχεθεί ξανά πράγματα και να μην τηρήσει τις υποσχέσεις του και να με ξαναπληγώσει. Φοβάται τη δέσμευση και δεν εμπιστεύεται κανένα μου είπε.
....μπερδεύτηκα.... τελικά αυτός ο άνθρωπος με κοροιδεύει, με θέλει, δεν με θέλει, φοβάτε τη δέσμευση, ή όντως πανικοβλήθηκε με το θέμα του παιδιού του???
Τι να πρωτοσκεφτώ???
Πως να χειριστώ το όλο θέμα?
Ευχαριστώ για το χρόνο σας!
Φιλικά Χριστίνα
